„Kim Był Cieśla?”

Jakie umiejętności musiał opanować i jakimi narzędziami się posługiwał? Co wytwarzał? Jakie usługi świadczył mieszkańcom? I jak przebiegała nauka zawodu w młodym wieku.

Rodzinny warsztat.

Chłopcy formalnie rozpoczynali naukę zawodu między 12 a 15 rokiem życia. Zwykle przyuczali się u ojca, i to przez wiele lat. Jeśli chcieli nabyć wprawy, musieli solidnie się przykładać. Ojciec rozmowach wprowadzał chłopca w arkana sztuki ciesielskiej. Zawód i narzędzia zmieniły się, ale sposób uczenia pozostał ten sam tak było w naszej firmie.

Fachowa wiedza, siła i zręczność.

Cieśla musiał znać właściwości drewna, które obrabiał. Jednak rzemieślnik nie mógł po prostu udać się do tartaku czy składu budowlanego, by kupić materiał przycięty do pożądanych rozmiarów. Sam musiał pójść do lasu, wybrać odpowiednie drzewa, ściąć je, a potem przetransportować do warsztatu.

Do czego wykorzystywał zgromadzony surowiec? Kiedy był zatrudniony przy budowie domu, przygotowywał krokwie dachowe, robił wewnętrzne schody, a także drzwi, okna i szkielety ścian.

Cieśla wytwarzał też meble. Mogły to być szafki z szufladami, półkami lub drzwiczkami, ławki ogrodowe, krzesła, stoły i stoliki oraz drewniane łóżka. Niektóre meble zdobił efektownymi intarsjami ze szlachetnych gatunków drewna. Upiększał i zabezpieczał sprzęty, pokrywając je olejem, woskiem pszczelim lub jakimś rodzajem lakieru.

Ponadto cieśla zaopatrywał miejscowych rolników w narzędzia, takie jak: jarzma, widły czy grabie. Budował też mniejsze i większe wozy. Do jego zajęć należała również konserwacja mebli, narzędzi oraz pojazdów, które sam wyprodukował.

Skrzynia z narzędziami

Cieśla, musiał wprawnie posługiwać się narzędziami. Rozplanowując pracę, rzemieślnik używał kątownicy oraz pionu. Poza tym miał w swej skrzyni , strug, siekierę oraz piłę.

Do przycinania i kształtowania wrzecionowatych słupków służyła tokarka pałąkowa i żłobak. Pobijak był potrzebny do pobijania kołków i dłut. Ośnik, młotek i gwoździe to też niezbędne narzędzia. Topór ciesielski, przeznaczony do zgrubnego obciosywania drewna. Innymi przyborami bez których rzemieślnik nie mógł się obejść był nóż i dłuta różnej szerokości oraz świder.